چهار تن از برترین بازیکنان دنیا که در رده‌بندی فدراسیون جهانی پینگ پنگ در بین پنج بازیکن برتر جهان قرار دارند نمی‌توانند قهرمان المپیک گردند! چه کسی مقصر است؟

چندی است که اسامی بازیکنان راه یافته به المپیک مشخص شده است. همانطور که اطلاع دارید از هر کشور تنها دو بازیکن قادر هستند که در رقابت‌های انفرادی شرکت نمایند. بدین ترتیب در بخش مردان از تیم ملی چین ما لونگ (Ma Long) و ژانگ جیکه (Zhang Jike) و در بخش زنان دینگ نینگ (Ding Ning) و لی ژیائو ژیا ( Li Xiaoxia) انتخاب شدند.

پیش از رقابت‌های المپیک ۲۰۰۸ قانون محدودیت حضور دو بازیکن وجود نداشت. در المپیک ۲۰۰۸ چینی ها در هر دو بخش مردان و زنان موفق به کسب هر سه مدال رقابت‌ها شدند و پس از آن کمیته بین‌المللی المپیک این قانون را وضع نمود.

نتایج المپیک ۲۰۰۸

 

اگرچه این مورد می‌تواند جنبه‌های منفی را به نمایش گذارد ولی آیا عدالت در مورد بازیکنانی که تمام زندگی‌شان را وقف این ورزش می‌کنند و نمی‌توانند قهرمان المپیگ گردند رعایت می‌گردد؟ آنها توانسته‌اند به رنک‌های بالای تنیس روی میز دست یابند و تنها به علت بیش از اندازه خوب بودن کشورشان حتی شانس کسب مدال هم ندارند.

کسب مدال المپیک یکی از پر افتخارترین مدال‌هایی است که یک ورزشکار می‌تواند کسب کند و در این المپیک لیو شیون (Liu Shiwen)، ژو یولینگ (Zhu Youling) ، فن ژندونگ ( Fan Zhendong ) و شو شین ( Xu Xin ) از کسب مدال در بخش انفرادی محروم شده‌اند. شاید داستان برای شو شین غمگینانه‌تر از این حرف‌ها باشد، او مدت‌ها رنک یک دنیا را در اختیار داشته است و در شرایط آرمانی نیز به سر می‌برد. در المپیک ۲۰۲۰ او ۳۰ سال خواهد داشت و شاید دیگر شانسی با وجود جوانانی چون فن ژندونگ نداشته باشد.

البته شاید بتوان بیشترین انتقاد را از کمیته انتخاب بازیکنان چینی انجام داد. مشکل اصلی نیز انتخاب در بخش مردان است. مگر می‌توان ژانگ جیکه، قهرمان دوره گذشته المپیک و قهرمان دو دوره جهان را نادیده گرفت؟ البته شاید جوانی فن ژندونگ را بتوان بهانه‌ای قرار داد تا او را تا المپیک بعد منتظر نگاه داشت. بحث اصلی شو شین بود که با از دست دادن این المپیک شاید دیگر فرصت کسب مدال شیرین انفرادی المپیک را نداشته باشد و حتی اگر او را نیز جایگزین ژانگ جیکه می‌کردند شاید مانع تاریخ سازی جیکه می‌شدند و او را از تبدیل شدند به برترین بازیکن تمام ادوار تاریخ تنیس روی میز منع می‌کردند.

البته که سخنی در مورد انتخاب ما لونگ وجود ندارد، او مرد شماره یک جهان و قهرمان جهان می‌باشد اما چه بهتر بود که بازیکنان مانند رقابت‌های قهرمانی جهان اجازه حضور در رقابت‌ها را داشتند و شاید این گونه با مشاهده‌ی بازیهایی جذاب‌تر و با سطحی بالا‌تر شاهد ترویج بیش از پیش این رشته ورزشی می‌بودیم.

نظرات خود را در این مورد در بخش نظرات عنوان نمایید.